Coachen is kwakzalverij!?

18 juni 2019 – Endocrinoloog Guy T’Sjoen dropt een bommetje in een interview op Radio 1. Hij hekelt de wildgroei aan coaches en stelt dat er vele kwakzalvers bij zitten. De dagen erna wordt de opinierubriek in De Standaard gekleurd door reacties of aanvullingen op zijn uitspraak. En ook Facebook blijft niet onaangeroerd. Coaches voelen zich persoonlijk aangevallen en verdedigen hun beroep.

Wat ik zie, is een typische reactie … vanuit angst gedreven! Als mens worden onze acties en reacties voor meer dan 90 % gestuurd vanuit ons onderbewustzijn, daar waar al onze angsten opgeslagen zitten. Dokters zijn bang dat hun werk in de toekomst overgenomen wordt door coaches, coaches zijn bang dat ze geen kans krijgen op de arbeidsmarkt door dokters die alleen maar geloven in universitaire diploma’s, psychologen zijn bang dat de coach om de hoek hun patiënten zouden ‘wegpikken’. En wat als we nu eens beginnen beseffen dat angst een slechte raadgever is? Wat als we nu eens stoppen met te denken vanuit angst en tekort? Wat als we nu eens ieders beroep en kennis respecteren en van daaruit handelen?

Guy T’Sjoen heeft voor een stuk gelijk in wat hij zegt. Ja, er lopen wat kwakzalvers tussen de coaches … net zoals er in elke beroepscategorie kwakzalvers zijn. Ook bij de dokters, psychiaters, psychologen, gynaecologen, bedrijfsmanagers, CEO’s, … tot zelfs de havenarbeiders zijn er kwakzalvers te vinden. Je moet er als patiënt maar bij terechtkomen om ze te ontdekken! Wat mij betreft hebben de opleidingsinstituten ook een taak in het duidelijk afbakenen van ons werkterrein. Coaches moeten weten wie ze kunnen helpen en wie ze best doorverwijzen naar een dokter, psycholoog of psychiater.

Ik ben ook geen voorstander van ‘pleistercoaching’ – het oplossingsgerichte coachen waarbij we snel met wat positieve affirmaties of oppervlakkige oplossingen het ‘probleem’ wegduwen en focussen op de oplossing. Als coach kunnen we veel diepgaander werken, we kunnen belangrijke en blijvende veranderingen in levensgewoontes en reacties brengen door eerst aandacht te geven aan het onderbewustzijn, de angsten en automatische reacties die bij elk individu opspelen. Wij maken in onze opleidingen gebruik van een gedachtengoed dat al in de jaren ’30 door een gerespecteerde chiropractor in de wereld werd gezet. Hiermee brengen we in beeld hoe ons denken functioneert en wat we nodig hebben om naar échte verandering in ons leven te werken. In ons onderbewustzijn zitten onze tradities en patronen die ons voor meer dan 90 % drijven. Ons lichaam is daarbij slechts uitvoerend materiaal. Het is met ons bewustzijn dat we positieve verandering in ons leven kunnen aanbrengen of dat we kunnen ‘loslaten’. Maar loslaten is een makkelijk, oppervlakkig advies waar we in oplossingsgerichte werking te snel naartoe gaan. Vooraleer je kan loslaten, moet je namelijk eerst weten wat je vasthoudt. En dat wat je vasthoudt, ontdek je in je onderbewustzijn. Coaches die hiermee aan de slag gaan, leveren waardevol en diepgaand werk dat iemands leven op alle domeinen nieuwe richting geeft.

In de Start-to-Coach opleiding geven wij in elk geval al aandacht aan de afbakening van het werkterrein van de coach en de diepgang van ons werk. We vertellen je waar je werk als coach begint en wanneer je er best met je handen af blijft en doorverwijst naar een gepaste andere zorgverstrekker.

De mens en zijn zelfzorg worden in de toekomst steeds belangrijker. Elke zorgverstrekker zal vanuit zijn domein een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het algemene welzijn. Als we ons daar bewust van zijn, kunnen we werken naar een wereld waarin elke zorgverstrekker naast mekaar mag bestaan, zonder grenzen en met doorverwijzing naar elkaar waar en wanneer dat nodig blijkt.

Het kaf van het koren scheiden, de kwakzalvers ontdekken … die komen wel vanzelf bovendrijven zodra hun klanten voelen dat ze hun werk niet vanuit passie en diepgang, maar vanuit geldgewin en oppervlakkigheid doen.

Anja Pairoux